titloi

2/1/14

Γεωργία Χαραλαμπάκη: Μία Χανιώτισσα αρχηγός στο Περιστέρι

Η Γεωργία Χαραλαμπάκη είναι μία Χανιώτισσα που ζει στην Αθήνα τα τελευταία πολλά χρόνια. Κατά βάση ο λόγος είναι οι σπουδές της, αλλά εργάζεται κιόλας, ενώ παράλληλα καταφέρνει και αθλείται,  αφού αγωνίζεται με την ομάδα του Περιστερίου στην Α2 Εθνική κατηγορία στο μπάσκετ. Η 25χρονη Γεωργία είναι μάλιστα αρχηγός στο Περιστέρι, στο οποίο βρίσκεται από τα παιδικά τμήματα του συλλόγου.
Στη συνέντευξή της στα “Χ.Ν.” συναντάμε τη Γεωργία να μιλά για τη φάση που βρίσκεται αυτή την περίοδο η ζωή της και δεν αποκλείει, κάποια στιγμή, να επιστέψει στα Χανιά, όπου όπως λέει η ίδια, «έζησα πολλά παιδικά χρόνια εκεί και μ’ αρέσουν πολύ»…
• Γεωργία, είσαι παίχτρια του μπάσκετ σε μία ιστορική ομάδα όπως το Περιστέρι. “Βόλτες” στην Α2 και σ’ έναν δύσκολο χώρο. Πώς είναι για σένα η εμπειρία;
Τα πρώτα μου βήματα τα έκανα στο Περιστέρι στα 10 μου χρόνια. Τότε, το γυναικείο ήταν στην Α1. Πήρα μια μικρή γεύση από αυτή την κατηγορία όταν ήμουν περίπου στα 14 και μετά έπαιζα ενεργά στην Α2 μέχρι και τον υποβιβασμό της ομάδας στην Α’ Ε.Σ.Κ.Α. Ταυτόχρονα αγωνιζόμουν και στις μικρές κατηγορίες του συλλόγου, στις κορασίδες και στις νεανίδες.
• Αυτή τη στιγμή είσαι η αρχηγός του Περιστερίου, σε μια ανταγωνιστική ομάδα και είσαι μόλις 25 ετών. Τι σημαίνει για εσένα το περιβραχιόνιο του αρχηγού;
Είναι σίγουρα μεγάλη τιμή να είσαι αρχηγός σε μία τόσο ιστορική ομάδα. Για μένα ο αρχηγός φαίνεται στο γήπεδο και όχι στα λόγια. Ετσι, παρόλο που δεν διαθέτω όσο χρόνο θα έπρεπε αυτή τη χρονιά για την ομάδα, προσπαθώ για το καλύτερο σε κάθε αγώνα και θέλω να πιστεύω ότι παρασύρω και τις υπόλοιπες συμπαίκτριες μου να δίνουν το 100%.
• Στην ομάδα είσαι η μεγαλύτερη παίχτρια; Νιώθεις ηγέτης; Σε χαρακτηρίζει αυτό το στοιχείο στον αγωνιστικό χώρο όταν παίζεις;
Δεν είμαι η μεγαλύτερη παίχτρια, αν και δεν έχουμε μεγάλο μέσο όρο ηλικίας. Θεωρούμαστε φέτος νεανική ομάδα. Δεν θα ’λεγα ότι με χαρακτηρίζει η λέξη ηγέτης, απλά ξέρω ότι η ομάδα σε κάθε αγώνα περιμένει πράγματα από μένα.
• Ποια είναι η θέση που αγωνίζεσαι; Τι μέσο όρο έχεις σε κάθε παιχνίδι από άποψη παραγωγικότητας;
Κανονικά αγωνίζομαι στη θέση 3 (σουτέρ), αλλά για τις ανάγκες της ομάδας, παίζω και τεσσάρι. Γενικά κατά μέσο όρο σκοράρω σχεδόν 10 πόντους.
• Στόχος για την ομάδα σου φέτος και για σένα προσωπικά; Πού φτάνουν οι φιλοδοξίες σου;
Στόχος της ομάδας, αλλά και δικός μου είναι η παραμονή στην κατηγορία. Από εκεί και πέρα, για φέτος ήθελα απλά να παίζω ενεργά, να έχω καλή απόδοση και να πάρω τα “πάνω” μου γιατί είχε πέσει η ψυχολογία μου σαν παίκτρια. Γι’ αυτό τον λόγο έμεινα στην ομάδα και δέχτηκα την πρόκληση της Α2 κι ενώ επί 5 χρόνια προσπαθούσαμε την άνοδο από την τοπική κατηγορία της Α’ ΕΣΚΑ.
• Τώρα όμως με αναγκάζεις να σε ρωτήσω, γιατί είχε πέσει η ψυχολογία σου και γιατί ήσουν στα… κάτω σου όπως μας λες!
Ενιωθα ότι δεν είχα ρόλο στην ομάδα. Δεν είχα την εμπιστοσύνη του προπονητή όποτε δεν έπαιζα καλά, παρότι προσπαθούσα. Ολα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να μην έχω αρκετό χρόνο συμμετοχής. Πέρα απ’ τον παίχτη, είναι και στο χέρι του προπονητή το πώς θα βρει τα κουμπιά σου ώστε να αποδώσεις… Δεν θεωρώ ότι αδικήθηκα, απλά δεν έπαιξα έτσι όπως μπορούσα να παίξω.
• Φέτος είναι καλύτερα λοιπόν;
Ναι, είναι καλύτερα. Σε προσωπικό επίπεδο νιώθω ότι ο προπονητής μου με εμπιστεύεται και με χρειάζεται. Μάλιστα, μου κάνει… παραπονάκια, επειδή δεν πηγαίνω στις προπονήσεις, κάτι που συμβαίνει όμως λόγω δουλειάς. Φέτος όπως και τις άλλες χρονιές, έχουμε καλό κλίμα και είμαστε μια καλή παρέα που προσπαθεί για την παραμονή.
• Ποιες είναι οι έως τώρα επιτυχίες σου; Τουλάχιστον ποιες κρίνεις η ίδια;
Η συμμετοχή μου με την Εθνική νεανίδων στο πανευρωπαϊκό της Τενερίφη θεωρώ πως ήταν από τις πιο σημαντικές μου στιγμές στον χώρο του μπάσκετ καθώς και η κατάκτηση της 4ης θέσης στο παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα που έγινε στην Πολωνία. Επίσης, ως σχολή συμμετείχαμε δύο φορές σε αγώνες ειρήνης στο Ισραήλ και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό, διότι ήταν για πολύ καλό σκοπό. Με τη γυναικεία ομάδα του Περιστερίου έχουμε κατακτήσει δύο Κύπελλα και ένα πρωτάθλημα. Και ως κορασίδα έχω κατακτήσει πρωτάθλημα.
• Γεωργία πόσα χρόνια λείπεις από τα Χανιά;
Στα Χανιά δεν έμενα ποτέ μόνιμα. Πάντοτε ερχόμουν στις γιορτές και τα καλοκαίρια.
• Αρα από τον ΟΑΧ δεν “πέρασες” ποτέ… Την πορεία του ωστόσο θα τη γνωρίζεις. Δυστυχώς βέβαια λόγω των προβλημάτων που υπήρχαν, απέσυρε τη συμμετοχή του από την Α1. Τι ξέρεις για το χανιώτικο μπάσκετ;
Στον ΟΑΧ, όχι, δυστυχώς, δεν πέρασα ποτέ… Βέβαια, είχα μπασκετικές φίλες από τους αιωνίους αντιπάλους τους από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο και γνώριζα, ειδικά για τα μεγάλα παιχνίδια μεταξύ τους. Είχα βρεθεί και σε έναν αγώνα νεανίδων μεταξύ Ηρακλείου και Χανίων και θυμάμαι, ήταν πολύ δυνατό παιχνίδι. Είχαμε παίξει αντίπαλες με τα Χανιά όταν το Περιστέρι ήταν στην Α2. Τα Χανιά είχαν τότε πολύ δυνατή ομάδα, είχαμε χάσει με 20 πόντους αν θυμάμαι καλά… Αν δεν κάνω λάθος, φέτος ο ΟΑΧ προσπαθεί να ανέβει στην Α2. Επίσης, είχα μια Χανιώτισσα συμπαίκτρια, την Λία Κώτσου. Φέτος έχω την Στέλλα Μήτρου συμπαίκτρια, πάλι απ’ τα Χανιά.
• Θα σε ενδιέφερε κάποια στιγμή εφόσον ανέβαιναν τα Χανιά στην Α2 να γυρίσεις πίσω ή οι επαγγελματικές σου δραστηριότητες συνδέονται άμεσα πλέον με την Αθήνα;
Το έχω σκεφτεί να πω την αλήθεια, γιατί η αδελφή μου είναι πλέον μόνιμα στα Χανιά, αλλά πέραν της δουλειάς έχω ακόμη το αγκάθι της σχολής και δεν είναι εύκολο.
• Αρα, υπό προϋποθέσεις στο μέλλον θα σ' ενδιέφερε;
Φυσικά! Μ’ αρέσουν πολύ τα Χανιά. Έζησα πολλά παιδικά χρόνια εκεί και αν μπορούσα έστω και για ένα χρόνο θα το δοκίμαζα, να ξεφύγω απ’ τους ρυθμούς της Αθήνας….
• Τι σπουδάζεις στην Αθήνα;
Αρχιτεκτονική. Δεν με κέρδισε πολύ η σχολή, γι’ αυτό και τρέχω ακόμα….
• Η κρίση σ' επηρεάζει;
Ναι και ειδικά στο άθλημα άμεσα διότι όπως γνωρίζεις κάθε παίχτρια παίρνει ένα συμβολικό ας πούμε ποσό που το διαθέτει για τις μετακινήσεις στα γήπεδα, οπότε η επιλογή ομάδας γίνεται πλέον με βάση το ποιος πληρώνει προκειμένου να μη βάλεις απ’ την τσέπη σου τα οδοιπορικά. Γι’ αυτό το λόγο βλέπεις ομάδες να διαλύονται και παίκτριες να φεύγουν…».
Κλείσαμε. Μία ευχή για το 2014;
«Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και είμαστε όλοι μες στην τρέλα και την πίεση θα ευχηθώ το πιο σημαντικό, που είναι να έχουμε υγεία. Όλα τα άλλα θα έρθουν…».

Πηγή : http://www.haniotika-nea.gr